Boeketje voor thuis? Snel naar een bloemenzaak om de hoek en klaar, maar het kan ook anders. Maatwerkbedrijf De Wroeter heeft sinds de lente van dit jaar een bloemenpluktuin, die wordt onderhouden door de twee dames van Atelier Flor.
“Welke schoenmaat heb je?” Nog geen minuut later komt Katrien Kellens (42) aandraven met een paar gummilaarzen. Zij is verantwoordelijk voor de tuin van maatwerkbedrijf De Wroeter in Sint-Lambrechts-Herk en neemt ons mee naar de zelfoogsttuin achter de serres. Door de neerslag van de afgelopen weken zuigt het rubberen schoeisel zich stevig vast in de zompige bodem, maar de schade aan bloemen en planten lijkt op het eerste gezicht nog mee te vallen.
De zelfoogsttuin strekt zich uit over twee hectaren. De oppervlakte van het bloemenveld bedraagt een halve hectare. Daarop werden zo’n tweehonderd soorten geplant. Amaranten, dahlia’s, strobloemen, leeuwenbekjes, zinnia’s, mexicaantjes … De variatie in kleur en grootte is bijzonder groot. “Vrijwilligers leggen uit hoe je die bloemen moet plukken en kan laten drogen. We organiseren ook geregeld bloemschikcursussen”, verduidelijkt Katrien.
Vienna
In de bloemenpluktuin lopen we Vienna Reynders tegen het lijf. Samen met Sarah Guennec en medewerkers van De Wroeter zorgt zij op vrijwillige basis voor het onderhoud. Op Instagram profileren de twee jonge vrouwen zich als Atelier Flor. Vienna benadrukt dat ze geen commerciële bedoelingen hebben.
“We doen dit puur als hobby. Mensen blij maken met bloemen waar geen enkele chemische toevoeging aan te past komt, daar genieten we van. Ik ben al jaren lid van de zelfoogsttuin en vroeg me op zeker ogenblik af waarom er geen biologische bloemen waren. Sarah en ik kregen een stuk grond zo groot als een voetbalveld en we waren vertrokken. We kweken ook eetbare bloemen. Bij Cantine Clementine in het centrum van Hasselt gebruiken ze die om hun taarten en gebakjes te decoreren.”
Moederdag
Wat verderop komen we Anne-Marie Rubens tegen. “Ik heb van mijn man een abonnement gekregen voor Moederdag. Zelf bloemen plukken en er een mooi boeket van maken, het was voor mij een heel leuke ontdekking”, lacht ze.
Na pakweg een halfuur stappen we naar een grote hal, waar werknemers van De Wroeter groenten sorteren. Met zo’n veertig zijn ze, mannen en vrouwen die op de reguliere arbeidsmarkt moeilijk aan de bak geraken. “Doorgaans gaat het om hardwerkende mensen, die door uiteenlopende omstandigheden door de mazen van het maatschappelijke net zijn gevallen. Hier kunnen ze zich nuttig maken door zich in te schakelen in een ecologisch arbeidsproces”, verduidelijkt Katrien.
De consumptie van biologische groenten zit in de lift, maar is het toch niet eerder een nichepubliek dat zich daartoe aangetrokken voelt?
“Je bedoelt dat vooral geitenwollen sokken naar de zelfoogsttuin komen? Nee, hoor. We zien hier mensen van alle leeftijden en de meest uiteenlopende interesses. Dat zijn bijvoorbeeld oudere mensen die zelf geen tuin meer hebben of jonge ouders die hun kinderen duidelijk willen maken dat wortelen niet uit een zakje van de Delhaize komen. Ze doen dat zeker niet uit financiële overwegingen. Als twee ouders en hun twee kinderen lid worden, dan kost dat voor het hele gezin gauw 800 euro. Het overgrote deel van onze leden komt groenten oogsten en bloemen plukken vanuit een ecologisch bewustzijn.”
Hoe staat het met het ecologische bewustzijn van de Limburger?
“Sinds de corona-uitbraak melden zich opvallend meer nieuwe leden aan. Dat zou kunnen te maken hebben met het thuiswerk, waardoor de agenda’s flexibeler zijn geworden. Ik vermoed ook dat veel mensen meer bezig zijn met gezondheid en bewuster nadenken over hun voedingsgewoonten.”
Ben je daar zelf mee bezig?
“Ik ben al een hele poos vegetariër, maar voeding is nog meer dan vroeger een issue. Sinds ik lid ben van de zelfoogsttuin, eten mijn kinderen meer groenten. Axl is acht, Ayco zes. Ze vinden het heel plezant om samen naar hier te komen en met hun schopje voorzichtig groenten uit de grond te steken. Daarna helpen ze me met het wassen en klaarmaken. Ik vind dat heel waardevol. Zo worden ze zich bewust van de seizoenen. Door de globalisering kan je van 1 januari tot 31 december alle mogelijke groenten en fruit kopen, maar staan we erbij stil hoe groot de ecologische voetafdruk daarvan is?”
Het verhaal van de korte keten.
“Precies. Mijn zoon en dochter zijn nog heel jong, maar ze weten wel al dat je niet het hele jaar door sla uit eigen tuin kan eten. Ze weten nu ook wat vergeten groenten zijn. Pastinaak, aardpeer, warmoes, bataat, noem maar op. Volgend jaar bestaat De Wroeter veertig jaar. Bij de opstart was het begrip korte keten nog lang niet ingeburgerd. Ik denk dat we ons steentje hebben bijgedragen tot de bewustmaking van het belang van bio, loco en eco, maar er valt nog een weg te gaan. Circulair denken zit er nog niet diep genoeg in. Ik heb een tijd in een vestiging van De Kringwinkel gewerkt. Daar kregen oude spullen een nieuw leven, maar ik kan me zo inbeelden dat er nog héél veel wordt weggegooid. Het westerse consumentisme is diepgeworteld.”
Steeds meer gerenommeerde chefs kiezen voor producten uit eigen regio. Kunnen jullie daar niet op inspelen?
“Er zijn inderdaad enkele chefs die in onze hoevewinkel groenten komen halen. Zij zijn uitstekende ambassadeurs, maar hun afname gaat slechts over kleine hoeveelheden. Een restaurant heeft wekelijks geen twintig kilo courgettes of pompoenen nodig. Naast onze zelfoogsttuin telen we ook biologische groenten op een tiental hectaren grond en in twee hectaren serre. Het grootste deel van die productie is bestemd voor de biogroothandel, onze hoevewinkel in Kortessem en de markten in Hasselt en Bilzen.”
Abonnement
Een jaarabonnement voor de zelfoogsttuin kost 300 euro, voor kinderen is dat 15 euro per levensjaar. Momenteel zijn er 270 leden, de meesten komen uit Hasselt en brede omgeving. Riek en spade zijn ter plaatse beschikbaar. Leden krijgen wekelijks een mail met het aanbod van die week. Er is ook een keet waarin het aanbod het hele jaar door aangevuld wordt met groenten uit de serre, klaar om mee te nemen. De bloemenpluktuin bestaat pas sinds de lente van dit jaar. Het lidmaatschapsgeld bedraagt 200 euro voor een jaar. Er werden vijftig leden ingeschreven. Het plukseizoen begint op 1 mei en loopt tot het begin van de vorstperiode. (rusm)
Alle info: www.dewroeter.be